fot. Marcin Szyndrowski
W świecie ogarniętym przez chaos, w czasach, gdy wiadomości codziennie przynoszą doniesienia o wojnach, katastrofach i niekończącym się cierpieniu, „Życie lęgowe poetów” staje się niczym modlitwa szeptana przez sen — nie tylko wołaniem o miłość, ale też próbą jej zrozumienia i ocalenia. W tej dwujęzycznej antologii, przygotowanej przez Fundację Poetariat, poezja znów odzyskuje swoje pierwotne zadanie: mówić o tym, co najważniejsze, co ratuje — a więc o miłości.
55 poetek i poetów, zarówno z Polski, jak i z Grecji, których teksty wyselekcjonowano z niezwykłą czułością i odpowiedzialnością, mówi do nas różnymi językami i tonacjami, ale z jedną wspólną intencją: dotknąć istoty miłości. Ares Chadzinikolau, który podjął się przekładu na język grecki, wykonał pracę tytaniczną, ale subtelną — jakby tkał most, delikatny i jednocześnie odporny na sztormy świata.
Tytuł antologii - „Życie lęgowe poetów" - jest nieprzypadkowy. Z jednej strony przywołuje świat przyrody, cykl rodzenia i troski, z drugiej - odsyła do duchowego schronienia, jakie daje miłość. Poezja staje się tu gniazdem, w którym dojrzewa uczucie, przybiera formę i zaczyna mówić. I mówi - raz szeptem, raz krzykiem, raz ironicznym uśmiechem.
Miłość w tej książce nie jest jednostronna. To nie tylko romantyczne westchnienia i idealizowane wyobrażenia, lecz także refleksja, czasem gorzka, czasem bolesna. Są tu wiersze pełne tęsknoty, ale też te, które wskazują na miłość do samego siebie, do świata, do utraconych chwil. Wspólny język poezji buduje przestrzeń porozumienia między kulturami, między ludźmi, między ranami.
Jest w tej antologii coś, co przypomina o tym, że miłość może być aktem oporu. Wbrew przemocy, wbrew nienawiści, wbrew podziałom. To piękne, że właśnie teraz — w epoce fragmentaryzacji, rozproszenia i utraty więzi — książka taka jak ta nie tylko powstaje, ale znajduje czytelników.
„Życie lęgowe poetów” nie tylko przypomina, że warto kochać, ale uczy, jak to robić. Jak słuchać siebie nawzajem. Jak mówić do siebie słowami prostymi, choć pełnymi sensu. Jak budować mosty — z metafor, z rytmów, z ciszy między wersami. To książka, która nie krzyczy — ona śpiewa. Czasem cicho, czasem namiętnie, zawsze szczerze.
W świecie rozpadających się znaczeń, ta antologia to znak nadziei. Miłość — ocalona w wierszach — znów może nas uratować.
Marcin Szyndrowski
WWIERSZOWZIĘCI, Życie lęgowe poetów, Rocznik liryki miłosnej w edycji polsko-greckiej, przekład: Ares Chadzinikolau, Fundacja Poetariat, Wieluń 2025, ISBN: 978-83-972359-8-4
Dodaj komentarz
Komentarze